Vodovodni sistem
Složenost barskog vodovodnog sistema je posljedica razuđenosti područja konzuma po visinskim kotama kao i poznate (BRISATI) disproporcije u potražnji vode tokom godine. Funkcioniše u dva izražena režima rada – zimski i ljetnji. U toku zimskog režima rada potrebu u vodi u vodovodnom sistemu pokrivaju izvori u priobalnom dijelu barske opštine: Zaljevo, Kajnak, Brca, Sustaš, Vrteljak, Glava od vode-Turčini i Vrelo-Čanj. Izdašnost nabrojanih izvorišta u tom periodu daleko prevazilazi potrebe korisnika u vodovodnom sistemu ali zbog razuđenosti sistema po visinskim kotama iz tehničkih razloga nije moguće adekvatno distribuirati svu raspoloživu količinu vode (nepovezanost pojedinih dijelova sistema, nedostatak rezervoara ili pumpnih stanica).
U ljetnjem periodu, zbog velikog smanjenja izdašnosti izvorišta u primorskom dijelu opštine i povećanog broja korisnika, a samim tim i potreba u vodi, u vodovodni sistem uključuju se dodatne količine iz izvorišta u zaleđu: Velje oko i Orahovo Polje, a od juna 2011. godine i iz Regionalnog vodovoda.
Poseban segment vodovodnog sistema Bara čini vodovod Virpazara kapaciteta 22 l/s.
Ukupni vodovodni sistem čine: 11 izvorišta sa 19 vodozahvatnih objekata na njima; 17 crpnih stanica na izvorištima i 13 prepumpnih stanica za visočije zone vodosnabdijevanja sa 52 ugrađene pumpe ukupne instalisane snage cca 1400 KW; 12 distributivnih rezervoara ukupne zapremine 6923 m³; distributivna mreža profila Ø20 do Ø500 mm dužine oko 468 km.
Osnovni problemi sistema ogledaju se u: zastarjelosti distributivne mreže naročito u prigradskim naseljima kao i njenom neadekvatnom razvoju i formiranju prema visinskim zonama, nedostatku rezervoarskog prostora, gubicima u sistemu (tehničkim i administrativnim), djelimičnoj zastarjelosti opreme, i sl.